Plotyn

Ponowny przekład dzieła Plotyna na język polski nie ma stanowić alternatywy dla istniejącego tłumaczenia Adama Krokiewicza. Celem naszym nie jest bowiem pokazanie odmiennych możliwości oddania tekstu Plotyna (co skądinąd można by uznać za samo w sobie warte zachodu), ale zapoznanie polskiego czytelnika z Plotynem takim, jakiego ukazały nam wyniki badań historyków filozofii opublikowane w ciągu 60 lat, które minęły od wydania tłumaczenia Adama Krokiewicza. […]

Tłumaczenie niniejsze opracowane zostało z myślą o czytelniku polskojęzycznym wykształconym filozoficznie, który jednak nie zna języka greckiego. Nie możemy dziś zakładać, że wykształcony filozoficznie czytelnik otrzymał edukację klasyczną, że zna język grecki w stopniu przynajmniej umożliwiającym odczytanie poszczególnych zdań bądź zrozumienie uwag filologicznych bez przedstawienia mu polskich alternatywnych tłumaczeń, ani nawet że będzie w stanie prawidłowo odczytać zapis kluczowych terminów za pomocą alfabetu greckiego. Z tego względu przyjmujemy, że całość niniejszego tłumaczenia winna być zrozumiała dla kogoś, kto wcale nie zna starożytnej greki i dla kogo językiem filozofii jest język polski. […]

Sam podział publikacji na tomy oddaje trzy główne stadia rozwojowe doktryny Plotyna, o których wspomina Porfiriusz w swoim Żywocie: tom I obejmuje traktaty wczesne (1–21), tomy II i III traktaty wieku dojrzałego (22–44), tom IV dzieła późne, napisane po wyjeździe Porfiriusza z Rzymu (45–54). Mamy nadzieję, że niniejsza tak skonstruowana edycja, gdy zostanie zakończona, pozwoli polskiemu badaczowi historii filozofii nie tylko czytać dzieło Plotyna w sposób zbliżony do tego, jak czytali je starożytni, postrzegając je w jego wszystkich doktrynalnych i kulturowych kontekstach, ale także odnaleźć się w jego skomplikowanej strukturze tekstowej i pojęciowej.

Z „Wprowadzenia do nowego polskiego przekładu Dzieł wszystkich Plotyna”