KOŚCIÓŁ WIELKIEJ SOBOTY Paschalna wizja Kościoła w ujęciu kardynała Kurta Kocha

Jedną z odpowiedzi na to trudne pytanie o przyszłość Kościoła jest paschalna wizja oparta na dorobku teologicznym K. Kocha. Obecny przewodniczący Rady do spraw Popierania Jedności Chrześcijan przedstawia tę wizję Kościoła przyszłości, wychodząc od opisu obecnego stanu Kościoła przedstawionego przy pomocy obrazu Kościoła Wielkiej Soboty. Ten wielkosobotni Kościół realizuje się bowiem między pamięcią o bolesnych wydarzeniach wielkopiątkowych a pełną wielkanocnej nadziei, nierzadko nawet triumfalizmu, wizją zmartwychwstania. Dlatego współczesnemu Kościołowi są bliskie doświadczenia apostołów, którzy w Wielką Sobotę odczuwali zarówno obawy i lęk o swoją przyszłość, jak i cichą nadzieję na ostateczne, wielkanocne zwycięstwo. Takie uczucia zdaniem Kocha wydają się towarzyszyć dzisiejszemu Kościołowi, co w konsekwencji rodzi także pewną bezradność i groźne dla eklezjalnego życia i przeżycia stany zapalne żywej tkanki Kościoła. (…)

K. Koch podejmuje teologiczną refleksję nad obecną sytuacją Kościoła, próbując jednocześnie wskazać konkretne formy terapii, prowadzące Kościół ku udanej przyszłości. Według tego schematu jest również zbudowana niniejsza rozprawa. Na początku zostanie zatem przedstawiona aktualna sytuacja Kościoła w taki sposób, jak jest ona postrzegana przez teologa z Lucerny i ukazywana w jego refleksji teologicznej. Postulowana przez niego anamneza rozumiana w sensie przypomnienia historii choroby wskazuje wyraźnie, że źródłem obecnych trudności Kościoła jest dosyć zawiła recepcja nauczania Soboru Watykańskiego II. Najbardziej brzemienna w skutki okazała się być podjęta przez Sobór próba połączenia dwóch różnych eklezjologii. W związku z tym nawet słowa, przy pomocy których próbuje się opisać obecne podziały w Kościele, to raczej zawołania wojenne niż pojęcia ściśle teologiczne, co świadczy o braku swoistej ekologii życia eklezjalnego, a nawet o jego zainfekowaniu groźnym wirusem” (z „Wprowadzenia”).